Caroline F., 76, had nooit gedacht dat haar geliefde kat haar bijna zou doden.
Gelukkig gepensioneerd, was haar nieuwe passie tijd doorbrengen met haar kat en vrienden. Ze ontving vaak gasten met Minoes... totdat er iets verschrikkelijks gebeurde.
Op een middag, terwijl ze een boekenclub in haar woonkamer organiseerde, merkte Caroline een intense hoofdpijn die rond haar schedel kneep. AU!
Ze pakte snel een glas water en wat aspirine, maar ze wist niet dat het al te laat was.
Toen ze terugkeerde naar haar gasten, voelde ze de vloer onder haar zijwaarts kantelen en haar zicht begon wazig te worden.
Ze viel op haar knieën, huilend van de pijn, te duizelig om zelfs maar te staan.
"De pijn was erg," herinnert Caroline zich. "Maar de schaamte van huilen voor mijn vrienden was erger."
Ik kon niet stoppen met huilen, mijn schedel voelde alsof hij werd opengespleten, en de migraine werd zo erg dat mijn vrienden bijna 112 belden."
Een paar dagen later begon Caroline kortademigheid te ervaren, en haar longen voelden alsof ze tot de rand gevuld waren met water... De hoofdpijn en duizeligheid gingen ook niet weg...
Met zoveel gezondheidsrisico's geassocieerd met chronische hoofdpijn, kortademigheid en duizeligheid, besloot Caroline een arts te bezoeken.
Het eerste wat de arts vroeg was of ze een kat had, omdat hij veel patiënten had gezien met vergelijkbare symptomen. En ze hadden allemaal katten.
De arts zei dat het slechts een slechte reactie was op de doordringende ammoniakgeur van de urine van haar kat en dat het gelukkig niets ernstiger was.
"Maar wat als het erger was geweest," zei ze, — "allemaal vanwege de ammoniak van mijn geliefde Minoes die mijn huis vergiftigde."
Weinig katteneigenaren weten dat het urinezuur in kattenurine kristallen vormt die moeilijk volledig te verwijderen zijn.
Deze kristallen kunnen ervoor zorgen dat de geur jarenlang op kleding en meubels blijft hangen als het niet goed wordt schoongemaakt.
En dat is nog niet het ergste: continue inademing van ammoniak kan leiden tot onherstelbare schade aan longweefsel, resulterend in verminderde longfunctie en verhoogde gevoeligheid voor luchtweginfecties.
Haar arts zei ook dat ze de kattenpisgeur waarschijnlijk pas opmerkte toen het haar gezondheid begon te schaden omdat ze olfactorische vermoeidheid had ontwikkeld, ook bekend als neusblindheid.
Wanneer de menselijke neus gewend raakt aan bepaalde geuren, begint deze te "vergeten" ze te detecteren.
Caroline staat niet alleen: 69% van de Nederlanders lijdt aan neusblindheid.
"Helaas voor mij duurde het jaren van lijden voordat ik me eindelijk realiseerde hoe sinister ammoniak van kattenurine kan zijn. Het was niet alleen ongemak van de exploderende hoofdpijnen, het was de gedachte aan het verliezen van mijn enige vreugde die ik nog in het leven had - tijd doorbrengen met vrienden, familie, en natuurlijk... Minoes."
"Ik wou dat ik eerder van de dreiging van ammoniak had geweten..."
Caroline wist dat ze iets moest doen om de ammoniak- en kattenpisgeur kwijt te raken zodat ze weer bezoekers kon ontvangen zonder Minoes naar een asiel te brengen. Ze begon onmiddellijk te zoeken naar luchtverfrissers, fruitige sprays, en zelfs een dienst om haar huis diep te reinigen.
"Toen begon de echte nachtmerrie," zei Caroline. "Ik belde een schoonmaakbedrijf en ze wilden €600 rekenen voor slechts één behandeling! Ver buiten mijn budget.
"Dus ging ik naar de winkel en kocht die luchtverfrissers, wat een verspilling van geld. Binnen twee weken waren ze volledig gestopt met werken en toen ze dat wel deden, hielpen ze maar een beetje. Ze maskeerden de kattenurinegeur slechts tijdelijk, ze elimineerden niet direct de hoofdoorzaak van mijn probleem..."
Met weinig opties over, had Caroline een moeilijke keuze te maken: een fortuin uitgeven aan het diep reinigen van haar huis, of afstand doen van haar geliefde kat Minoes.
